Bieg ten jest jednym z najważniejszych wydarzeń sportowych związanych z obchodami Miejskiego Święta Hanzy. W przygotowanie zaangażowane były zarówno Słubicki Ośrodek Sportu i Rekreacji jak i Miejski Ośrodek Sportu we Frankfurcie. Trasa zaplanowana była ulicami Słubic i Frankfurtu nad Odrą. Dystans trasy był dość nietypowy 14,065 km, czyli 1/3 maratonu. Atrakcją biegu niewątpliwie był także odrestaurowany „maluch”, który pilotował biegaczy na pierwszych kilometrach.
Po przyjeździe do Słubic udałem się do biura zawodów mieszczącego się na stadionie SOSiRu. Pogoda była super. Słonecznie, ciepło i nie odczuwało się upału. Ustawiłem się w grupie biegaczy tak, aby nikt mi nie przeszkadzał na wąskich ulicach. O 19.30 padła komenda startu i ruszyliśmy. Na pierwszych kilometrach, tradycyjnie trzeba było trochę kluczyć między biegaczami. Biegło mi się wyjątkowo lekko i zaskoczeniem były dla mnie osiągane czasy. Podczas przebiegania przez most łączący graniczne miasta nad odrą można było liczyć na szczególnie gorący doping ze strony kibiców, dodawał sił do sportowej rywalizacji. Jednak ostatnie 2 km sprawiły mi trudności. Zaczęły nieoczekiwanie chwytać skurcze, a w głowie przewijała się tylko jedna myśl, czy na mecie będzie jeszcze woda i arbuzy. Wyczerpany lecz zadowolony przekroczyłem linię mety. Na mecie woda i to podstawa, arbuzy zjedli szybsi w biegach ode mnie. Choć ogólnie wyszło bardzo fajnie, to jednak pogoda i tempo biegu wyciągnęły ze mnie wszystkie siły. Udało mi się ustanowić życiowy rekord, a to już jest coś.
Wrażenia z samego biegu super. Organizacja świetna. Bardzo liczna obstawa trasy przez wolontariuszy. Świetny doping na całej trasie. Wodą częstowali nawet ludzie niezwiązani z organizacją biegu, siedzący przy stolikach przed budynkami, którzy ledwo nadążali napełniać kubki wodą mineralną. Choć miejsce biegu jest dość odległe od Lubina, to z całą pewnością w przyszłym roku wystartuję tam ponownie.
Bieg Bez Granic
